سلام به همه دوستان مدت زیادی است که به علت مشغله کاری زیاد نتونستم وبلاگ رو به روز کنم ولی انشاالله تصمیم دارم آموزش هایی رو در مورد کد نویسی SQL   به صورت حرفه ای شروع کنم سعی میکنم بیشتر به مطالبی اشاره بشه که تو این مدت وقت زیادی روی کد نویسی انها گذاشتم

log in کردن با کاربر root در ubuntu

ابتدا دستور زیر را اجرا نمایید

sudo gedit /etc/X11/gdm/gdm.conf

گزینه :

AllowRoot=false

را به گزینه

AllowRoot=true

تغییر هید.

log in کردن با کاربر rootدر فدورا 11

ابتدا فرمان زیر را در ترمینال بنویسید:

su -c 'gedit /etc/pam.d/gdm'

خط زیر را یافته و آن را Comment کنید

auth required pam_succeed_if.so user != root quiet

#auth required pam_succeed_if.so user != root quiet

همین کار را در مسیر زیر انجام دهید

/etc/pam.d/gdm-password

آموزش ساخت یوزر مخفی روی win xp

در این مقاله قصد دارم درباره یک ترفند ساده در ساخت کاربر جدید در ویندوز XP صحبت نمایم. اگر شما از سیستمی استفاده نمایید که چندین کاربر در آن ایجاد شده اند ، قطعا با صفحه Login ویندوز که نمایشگر نام کاربران در صفحه Welcome Screen میباشد آشنایی دارید. در این صفحه شما تنها کاربران مجاز ویندوز را مشاهده خواهید کرد ، اما آیا تا به حال به سایر کاربران پنهان ویندوز فکر کرده اید ؟
نمونه ای از این کاربران مخفی ، کاربر مدیر سیستم یا Administrator میباشد. اگر دقت کرده باشید حتما متوجه شده اید که نام این کاربر به صورت معمول در صفحه Login ویندوز وجود ندارد. پس چگونه میتوان وارد محیط کنترل این کاربر شد ؟
برای ورود به کاربر مدیر سیستم شما باید در صفحه Login ویندوز دوبار کلیدهای ترکیبی Ctrl+Alt+Delete را بفشارید تا صفحه کلاسیک ورود به ویندوز ظاهر گردد. سپس میتوانید با وارد نمودن نام administrator در قسمت User Name و اگر در هنگام نصب رمز عبوری برای آن تعیین نموده اید ، با وارد کردن رمز عبور در قسمت Password و با فشردن Enter وارد کاربر مدیر سیستم شوید.
این نکته بسیار مهم است ، حتما بار ها و بارها شنیده اید که در هنگام فراموش کردن رمز عبور و ... میتوانید با همین روش به سادگی آن را بازیابی نمایید. این کار اگر چه در یک سیستم عادی و شخصی بسیار مفید میباشد و مشکلی ایجاد نمیکند ، اما در یک سیستم مهم اداری و ... ممکن است خطرات بسیار جدی را از لحاظ نفوذهای غیر مجاز ایجاد نماید. بنابراین توصیه اکید میکنم که در هنگام نصب ویندوز اگر سیستم شما حاوی اطلاعات مهمی میباشد ، حتما برای کاربر Admin رمز عبور تعیین نمایید و آن را بدون رمز عبور رها نکنید ، به این ترتیب کار را برای نفوذگران احتمالی بسیار مشکل تر خواهید نمود.
اما هدف من در این مقاله اصلا صحبت در مورد روشهای ورود به ویندوز و مدیر اصلی سیستم و ... در هنگام فراموش نمودن رمز عبور و ... نیست ، بلکه ایجاد یک کاربر مخفی به این شکل است که در صفحه Login دیده نشود و تنها شما بدانید و بتوانید از آن استفاده نمایید. کاربران مخفی زیادی در ویندوز وجود دارند ( به صورت پیش فرض ) که از چشمان شما و سایر کاربران پنهان هستند و کارایی خاصی در ویندوز به عهده دارند که در این مقاله به صورت خلاصه با آنها آشنا خواهید شد. وجود چنین کاربر یا کاربرانی در مواقع بسیاری میتواند بسیار مفید واقع گردد.
پس با ادامه مقاله همراه باشید.

برای ساخت یک کاربر مخفی در ویندوز XP میتوانید مراحل زیر را انجام دهید :
ابتدا از طریق منوی Start و ابزار Run وارد ابزار Regedit شوید.
سپس مسیر زیر را بیابید :
HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\WindowsNT\Cu rrentVersion\Winlogon\SpecialAccounts\UserList
در صفحه سمت راست این مسیر ، شما تعدادی کلید مشاهده خواهید کرد. اگر دقت نمایید خواهید دید که نام این کلیدها در واقع کاربران مخفی سیستم شما میباشند. شما در این مسیر یک کلید جدید از نوع DWORD ایجاد نمایید و نام آن را نامی دلخواه برای کاربر خود بگذارید ( در واقع همان User Name کاربر جدید که مایل هستید آن را ایجاد نمایید ).
سپس روی آن دوبار کلیک کرده و آن را به ترتیب زیر مقدار دهی نمایید :
مقدار 0 به این معنا است که کاربر شما مخفی میباشد و در صفحه Welcome Screen دیده نخواهد شد و مقدار 1 آن را از حالت مخفی در خواهد آورد.

10 ترفند برای افزایش امنیت سیستم عامل لینوکس

بدون شک یک کامپیوتر رومیزی با لینوکس بسیار امن‌تر از همان کامپیوتر با سایر سیستم‌عامل ها خواهد بود. نکته مهم این است که همیشه برای رسیدن به یک سطح خوب امنیتی حتما لازم نیست از نرم‌افزارهای امنیتی و تکنیک‌های خاص استفاده کنید. گاهی اوقات آسان‌‌ترین را‌ه‌ها برای کسب امنیت، آنهایی هستند که به آسانی فراموش می‌شوند. ممکن است احساس کنید این موارد بسیار عادی هستند اما شاید در همین نکات عادی راه‌کارهای امنیتی‌ای بیابید که تاکنون نمی‌دانستید. اگر یک کاربر تازه‌کار لینوکس هستید، 10 ترفندی که در ادامه معرفی خواهیم کرد محل خوبی برای شروع است. در نتیجه مطمئن باشید تجربه‌ خوبی از لینوکس خواهید داشت.

1- قفل کردن صفحه‌ نمایش (Screen Lock) و خروج از سیستم (Log Out) مهم هستند. بیشتر کاربران فراموش می‌کنند که لینوکس محیطی چندکاربره دارد. به همین خاطر، شما می‌توانید از سیستم خارج شوید و سایرین وارد سیستم شوند (Log In). این هم بدین معنی است که دیگران هم می‌توانند به سیستم شما دسترسی داشته باشند، و هم بدین معنی که شما نیز می‌توانید و باید هنگامی که کارتان تمام می‌شود از سیستم خارج شوید. البته خروج از سیستم تنها گزینه‌ مقابل روی شما نیست.
اگر تنها کاربر سیستمتان هستید، می‌توانید به جای خروج، صفحه را قفل کنید. قفل کردن صفحه به سادگی صورت می‌گیرد و به این معنی است که هنگام بازگشت به سیستم یک پسورد از شما خواسته می‌شود. فرقی که قفل کردن با خروج از سیستم دارد اینست که می‌توانید برنامه‌ها را در حال اجرا رها کنید و صفحه را قفل نمایید. وقتی که با وارد کردن پسورد سیستم را باز می‌کنید همان برنامه‌ها کماکان در حال اجرا هستند.

۲- پنهان کردن فایل‌ها و پوشه‌ها یک محکم کاری سریع است. در لینوکس فایل‌ها و پوشه‌ها با اضافه کردن یک نقطه "." به ابتدای اسمشان پنهان (Hidden) می‌شوند. بنابراین برای مثال فایل "Test" در یک مرورگر فایل نمایش داده می‌شود اما "Test." نه. اکثر کاربران نمی‌دانند که اجرای دستور "ls - a" فایل‌ها و پوشه‌های پنهان را نمایش خواهد داد. در حالت گرافیکی هم با زدن همزمان دکمه‌های "Ctrl + H" می‌توانید فایل‌ها و پوشه‌های پنهان را ببینید. بنابراین اگر فایل و پوشه‌هایی دارید که نمی‌خواهید همکارانتان آنها را ببینند، به راحتی می‌توانید یک نقطه به ابتدای نام آنها بیافزایید. از خط فرمان هم می‌توانید با اجرای این دستور این کار یعنی mv test .test از آن استفاده کنید.

۳- فراموش نکنید همواره یک پسورد خوب ضروری است. کلید طلایی شما برای امنیت در یک کامپیوتر لینوکس، پسوردتان است. اگر پسوردتان را به دیگران بگویید یا یک پسورد ضعیف و قابل حدس زدن داشته باشید گویی که کلید طلایی‌یتان را به دیگران داده‌اید. اگر برای مثال از توزیعی مانند اوبونتو استفاده می‌کنید، یک پسورد نسبت به فدورا به کاربران اختیارات بیشتری می‌دهد. پس باید مطمئن باشید که یک پسورد قوی انتخاب کرده‌اید. برنامه‌های تولیدکننده‌ پسورد نیز وجود دارند که می‌توانند کمکتان کنند. برای مثال Automated Password Generator گزینه خوبی است.

۴- نصب کردن نرم‌افزارهای اشتراک فایل یک سرازیری لغزنده است. بسیاری از کاربران لینوکس تمایل زیادی به اشتراک فایل دارند. اگر می‌خواهید این ریسک را در خانه انجام دهید، اشکالی ندارد. اما وقتی سر کار هستید، نه تنها راه را برای یک دعوا و مرافعه توسط شرکت با خودتان باز کرده‌اید، (ترفندستان) بلکه راه را برای کاربران دیگر نیز باز می‌گذارید که ممکن است به اطلاعات حساسی روی کامپیوترتان دسترسی داشته باشند. پس، به عنوان یک قانون، نرم‌افزارهای اشتراک فایل را نصب نکنید.

۵- به روز رسانی سیستم به طور مرتب، یک کار عاقلانه است. لینوکس ویندوز نیست. در ویندوز شما به روز رسانی‌های امنیتی را هنگامی دریافت می‌کنید که مایکروسافت آنها را منتشر کند؛ که می‌تواند چندین ماه بعد باشد. در لینوکس یک به روز رسانی امنیتی ممکن است چند دقیقه یا چند ساعت بعد از شناسایی یک حفره‌ امنیتی منتشر شود. هم در KDE و هم در Gnome نرم‌افزارهای به روز رسانی از اینترنت وجود دارند. اگر همیشه آنها را در حال اجرا داشته باشید می‌توانید از انتشار موقع یک به روز رسانی مطلع شوید. بی‌خیال به روز رسانی‌ها نشوید! حتما دلیلی وجود دارد که آنها منتشر می‌شوند.

۶- نصب یک ویروس‌یاب واقعا در لینوکس مفید است. نمی‌دانم باور می‌کنید یا نه. ضد ویروس‌ها در لینوکس هم جای خودشان را دارند. درست است که امکان ایجاد یک مشکل در لینوکس که دلیلش یک ویروس باشد بسیار کم و در حد صفر است؛ اما آن ایمیل‌هایی که برایتان می‌آید و شما به دوستان ویندوزی‌یتان فوروارد می‌کنید می‌تواند مشکل‌ساز باشد. با یک ضدویروس خوب، مثل ClamAV می‌توانید مطمئن شوید ایمیل‌هایی که از کامپیوتر شما ارسال می‌شود هیچ چیز مخربی همراه ندارند که بتواند برای شما یا شرکت‌تان مشکل ایجاد کند.

۷- وجود SELinux کاربردهایی دارد. SELinux یا (Security-Enhanced Linux) به وسیله‌ موسسه‌ ملی امنیت آمریکا ایجاد شده‌است و به قفل کردن دسترسی به کنترل نرم‌افزارها کمک می‌کند. و این کار را بسیار خوب انجام می‌دهد. مطمئنا SELinux گاهی اوقات می‌تواند یک مزاحم باشد. در بعضی موارد ممکن است مقدار کمی کارآیی سیستم را کاهش دهد. یا اینکه ممکن است برخی نرم‌افزارها با وجود SELinux برای نصب دچار مشکل بشوند. به هر حال امنیتی که با نصب SELinux یا AppArmor شرکت Novell به دست می‌آورید به نکات منفی‌اش می‌ارزد. در هنگام نصب فدورا امکان فعال کردن SELinux را دارید.

۸- ایجاد پوشه‌ home در یک پارتیشن جداگانه امن‌تر است. نصب پیش‌فرض لینوکس پوشه‌ home را که حاوی اطلاعات شخصی کاربران است درست در root سیستم قرار می‌دهد. این خوب است اما اولا حالت استاندارد است و هر کسی به کامپیوتر شما دسترسی داشته باشد دقیقا می‌داند که اطلاعات‌تان در کجا قرار دارد. ثانیا اگر سیستمتان به دلیلی دچار مشکل شود و سیستم‌عامل قابل دسترسی نباشد ممکن است اطلاعاتتان از بین برود. برای حل این مشکل می‌توانید home را در یک پارتیشن جداگانه قرار دهید. اگر از دست‌ دادن اطلاعاتتان بسیار نگرانتان می‌کند می‌توانید این کار با ارزش را انجام دهید.

۹- استفاده از یک محیط کاربری غیر متعارف به همان اندازه طلا می‌ارزد! محیط‌های کاربری جایگزین برای KDE و Gnome شامل Enlightenment, Blackbox, Fluxbox و غیره به کامپیوترتان یک احساس و جلوه‌ جدید می‌بخشد و یک راه ساده جلوی پایتان می‌گذارد که جلوی چشم‌های فضول را بگیرید! من از Fluxbox بر روی کامپیوتری استفاده کردم؛ وقتی می‌خواستم فقط یک کار انجام دهد: مرور در شبکه. این به راحتی قابل دستیابی است. یک منو برای موس برای نرم‌افزاری که می‌خواهید استفاده کنید ایجاد کنید. دیگران قادر به اجرای هیچ نرم‌افزاری نیستند به جز آن چیزی که توسط شما ارائه شده است. به هر حال اکثر کاربران هیچ ایده‌ای برای گشت‌وگذار در این محیط‌ها ندارند.

۱۰- متوقف کردن سرویس‌ها بهترین کار است. این یک کامپیوتر میزکار است. یک سرور نیست. پس چرا سرویس‌هایی مانند httpd, ftpd و sshd را اجرا می‌کنید؟ شما نباید به آنها نیاز داشته باشید و آنها فقط یک گاف برای امنیت کامپیوترتان هستند. اگر نمی‌دانید چگونه آنها را متوقف کنید، اجرایشان نکنید. فایل /etc/inetd.conf را چک کنید و مطمئن شوید که تمام سرویس‌های غیر لازم کامنت شده‌اند (اگر اول یک خط # قرار بگیرد آن خط یک کامنت یا توضیح به حساب می‌آید و اجرا نمی‌شود) ؛ این کار ساده ولی مؤثر است.

تشخیص 64 بیتی بودن CPU و کرنل در لینوکس

در صورتیکه می خواهید 32 یا 64 بیتی بودن کرنل لینوکس را بررسی کنید،می توانید با استفاده از دستور زیر به این منظور دست یابید :

[root@padmins ~]# uname -a
Linux padmins 2.6.18-164.2.1.el5.028stab066.10 #1 SMP Sat Dec 12 18:52:53 MSK 2009 x86_64 x86_64 x86_64 GNU/Linux

در صورت مشاهده x86_64 بدان معناست که کرنل لینوکس 64 بیتی می باشد .

[ [e-mail] This email address is being protected from spam bots, you need Javascript enabled to view it ~]# uname -a

Linux ffs 2.6.18-164.2.1.el5.028stab066.10 #1 SMP Sat Dec 12 18:52:53 MSK 2009 i686 i686 i386 GNU/Linux

در صورت مشاهده i386/i486/i586/i686 بدان معناست که کرنل لینوکس شما 32 بیتی است.

کلیدهای میانبر جدید در ویندوز 7

همان‌طور که اطلاع دارید پس از مدت‌ها انتظار، پیش‌نمایش نسل بعدی سیستم‌ عامل ویندوز، با نام "ویندوز 7" در تاریخ 7 ژانویه 2009 عرضه شد. به گفته اکثر کارشناسان ویندوز 7 بسیار بهتر از ویستا بوده و طراحان موفق به برطرف کردن مشکلاتی شده‌اند که کاربران سیستم مذکور را به ستوه آورده و ناراضی کرده بود. بنا بر پیش‌بینی ها و گفته‌های مسئولان مایکروسافت نسخه نهایی ویندوز 7 در تابستان 2009 عرضه خواهد شد. در ویندوز 7 امکانات و قابلیت‌های متعدد جدیدی نیز افزوده شده است. یکی از این قابلیت‌ها کلیدهای میانبر جدیدی است که در کل محیط ویندوز کاربرد دارد. هم‌اکنون به معرفی این کلیدهای میانبر جدید در ویندوز 7 می‌پردازیم. لازم به ذکر است کلیدهای میانبر سابق که در ویندوزهای قبلی کارایی داشت نیز همچنان برقرارند. لینک دانلود نسخه نمایشی ویندوز 7 و همچنین کرک دائمی آن نیز در ادامه موجود است.

لیست این کلیدهای میانبر جدید در کل محیط ویندوز 7 به شرح زیر است:

کلید Windows + ↑: بیشینه ساختن (Maximize) پنجره.
کلید Windows + ←: حرکت پنجره به سمت چپ. با انجام این عمل به صورت متمادی، کل پنجره به سمت چپ خواهد چرخید!
کلید Windows + →: حرکت پنجره به سمت راست. با انجام این عمل به صورت متمادی، کل پنجره به سمت راست خواهد چرخید!
کلید Windows + ↓: کمینه ساختن (Minimize) پنجره  و بازگردانی پنجره از حالت بیشینه.
کلید Ctrl + Windows + ←: پرش به مانیتور سمت چپ.
کلید Ctrl + Windows + →: پرش به مانیتور سمت راست.
کلید Ctrl + Windows: کمینه ساختن (Minimize) و بازگردانی کلیه پنجره‌های باز.
کلید T + Windows: متمرکز شدن بر روی اولین پنجره موجود در Taskbar. با فشردن مجدد به پنجره بعدی موجود خواهید رفت و این گردش ادامه دارد. همچنین با فشردن کلید T + Shift+ Windows این گردش عقبگرد خواهد شد.
کلید Space + Windows: مشاهده دزدانه صفحه دسکتاپ! با این عمل، کلیه پنجره‌های باز، شفاف می‌شود به طوریکه صفحه دسکتاپ دیده شود.
کلید G + Windows: مرتب کردن کلیه Gadgetهای موجود به ترتیب حروف الفبا.
کلید P + Windows: تنظیمات (ترفندستان) نمایش خارجی نظیر Mirror ،Extend Desktop و غیره.
کلید X + Windows: صفحه Mobility Center مشابه ویندوز ویستا.
کلید Windows + #: باز نمودن پنجره شماره # موجود در Taskbar. به عنوان مثال برای باز نمودن اولین پنجره Taskbar کلیدهای Win+1 و برای باز نمودن سومین پنجره کلیدهای Win+3 را وارد می‌کنیم.
کلید Windows + +: بزرگ‌نمایی پنجره.
کلید Windows + -: کوچک‌نمایی پنجره.
Alt + P: نمایش و یا عدم نمایش صفحه پیش‌نمایش در هر پنجره.

همچنین کلیدهای ترکیبی زیر که به کمک ماوس صورت میگیرد مختص محیط Taskbar هستند:
Shift + کلیک بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید.
کلیک وسط ماوس بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید.
Shift + Ctrl + کلیک بر روی یک آیکن: باز نمودن یک مورد جدید با دسترسی ادمین.
Shift + راست کلیک بر روی یک آیکن گروهی شده: نمایش منوی پنجره شامل Restore All ،Minimize All ،Move All و غیره.
Ctrl + کلیک بر روی یک آیکن گروهی شده: گردش بر روی پنجره‌های موجود در این گروه.

لازم به ذکر است جهت اطلاع کاربران مبتدی، کلید Windows بین دو کلید Alt و Ctrl در سمت چپ کیبورد قرار دارد.

فعال نمودن حساب کاربری Administrator در ویندوز 7

طبعأ شما نیز تاکنون نام ویندوز 7 -ویندوز جدید مایکروسافت- را شنیده‏اید. ویندوز 7، که در حال حاضر در نسخه آزمایشی خود به سر می‏برد برای کلیه کاربران قابل دانلود است و کاربران زیادی نیز تاکنون آن را نصب نموده‏اند. اگر شما نیز این ویندوز را نصب کرده و استفاده کرده باشید حتمأ می‏دانید حساب کاربری Administrator یا مدیر، به دلایل امنیتی در آن به شکل پیش‏فرض، فعال نیست و امکان ورود با Administrator وجود ندارد. در این ترفند به معرفی نحوه فعال‏سازی اکانت Administrator در ویندوز 7 می‏پردازیم.

برای اینکار:
ابتدا بر روی دکمه Start کلیک کنید.
سپس عبارت cmd را وارد نمایید.
خواهید دید که یک نتیجه یافت می‏شود. بر روی Command Prompt راست کلیک کرده و Run as Administrator را انتخاب نمایید.
اکنون در پنجره Command Prompt دستور زیر را به دقت وارد کرده و Enter بزنید:

net User Administrator password /active:yes

دقت کنید در دستور فوق به جای password، رمز عبورد مورد نظر خود برای حساب کاربری Administrator را وارد نمایید.

پس از اینکار، یک بار ویندوز را Log Off کنید. مشاهده می‏کنید که اکانت Administrator فعال شده است و با رمز عبوری که تعیین کرده‏اید می‏توانید وارد آن شوید .

برای غیرفعال نمودن مجدد آن نیز میتوانید از دستور زیر در CMD بهره ببرید:

net User Administrator password /active:no

افزایش سرعت هارددیسک‏های SATA در ویندوز ویستا

هارددیسک های دارای تکنولوژی SATA به دلیل سرعت بالا و ظرافت خود، روز‏به‏روز در حال گسترش هستند. ویندوز ویستا نیز به طور پیش‏فرض از هارددیسک‏های SATA پشتیبانی می‏کند. قابلیتی در ویستا نهفته است که باعث افزایش سرعت بیش‏از‏پیش این نوع هارددیسک‏ها می‏شود. اما به طور پیش‏فرض این قابلیت در ویندوز ویستا غیرفعال است. در این ترفند قصد داریم نحوه فعال‏سازی این قابلیت و در نتیجه افزایش سرعت هارددیسک‏های SATA را در ویندوز ویستا برای شما بازگو نماییم.

بدین منظور:
در منوی Start عبارت devmgmt.msc را وارد کرده و Enter بزنید تا به Device Manager ویندوز بروید.
از شاخه Disk Drives بر روی نام هارددیسک خود راست‏کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.
در پنجره باز شده به تب Policies بروید.
اکنون تیک گزینه Enable advanced performance را بزنید و در نهایت پنجره‏های باز را OK کنید.

نحوه افزودن Disk Cleanup و Defragment به منوی راست کلیک درایوها

Disk Cleanup و Defragment دو ابزار کاربردی در نسخه‏های مختلف ویندوز هستند که وظیفه بهینه‏سازی ویندوز و هارددیسک را بر عهده دارند. برای دسترسی به این دو ابزار بایستی بر روی هر درایو راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید و به تب مورد نظر بروید. یا از منوی Start مسیر خاصی را طی کنید. در صورتی که از این دو ابزار به طور مداوم استفاده می‏کنید طی کردن این مسیرها تا حدودی وقت‏گیر است. با استفاده از ترفندی که هم اکنون برای شما بازگو می‏کنیم می‏توانید Disk Cleanup و Defragment را به منوی راست کلیک هر درایو اضافه کنید تا به سادگی و با راست کلیک بر روی درایو مورد نظر در My Computer به این دو ابزار یا یکی از آنها به دلخواه خود دسترسی داشته باشید.

برای این کار:

ابتدا بر روی منوی Start کلیک کنید.
در صورتی که از ویندوز XP استفاده می‏کنید وارد Run شوید و عبارت regedit را وارد نموده و Enter بزنید.
اگر از ویندوز ویستا یا 7 استفاده می‏کنید، پس از باز شدن منوی Start، عبارت regedit را وارد کرده و Enter بزنید.

پس از باز شدن ویرایشگر رجیستری، برای اضافه کردن Disk Cleanup به منوی راست کلیک درایوها:
ابتدا به مسیر زیر مراجعه کنید:

HKEY_CLASSES_ROOTDriveshell

حال بر روی shell راست کلیک کنید و New > Key را انتخاب نمایید. نام Key جدید را diskcleanup بگذارید.
اکنون diskcleanup را انتخاب کنید و از قسمت دیگر پنجره بر روی (Default) دوبار کلیک کنید. در پنجره باز شده، در قسمت Value data عبارت Disk Cleanup را وارد نموده و OK کنید.
سپس بر روی diskcleanup (که خودتان آن را ساختید) راست کلیک کنید و New > Key را انتخاب نمایید. نام Key جدید را command بگذارید.
اکنون command را انتخاب کنید و از قسمت دیگر پنجره بر روی (Default) دوبار کلیک کنید. در پنجره باز شده، در قسمت Value data عبارت زیر را عیناً را وارد نموده و OK کنید:

cleanmgr.exe /d %1

تغییرات بلافاصله اعمال خواهد شد. در صورتی که هم اکنون بر روی یک درایو در My Computer راست کلیک کنید گزینه‏ای به نام Disk Cleanup را در اختیار خواهید داشت.

اما برای اضافه کردن Defragment به منوی راست کلیک درایوها:
در رجیستری مجدداً به مسیر زیر بروید:

HKEY_CLASSES_ROOTDriveshell

بر روی shell راست کلیک کرده و New > Key را انتخاب نمایید. نام Key جدید را defragment تنظیم کنید.
سپس defragment را انتخاب کنید و از قسمت دیگر پنجره بر روی (Default) دوبار کلیک کنید. در پنجره باز شده، در قسمت Value data عبارت Defragment را وارد نموده و OK کنید.
اکنون بر روی defragment (که خودتان آن را ساختید) راست کلیک کنید و New > Key را انتخاب نمایید. نام Key جدید را command بگذارید. (ترفندستان)
حالا command را انتخاب کنید و از قسمت دیگر پنجره بر روی (Default) دوبار کلیک کنید. در پنجره باز شده، در قسمت Value data عبارت زیر را عیناً را وارد نموده و OK کنید:

defrag %1 -v

تغییرات بلافاصله اعمال خواهد شد. در صورتی که هم اکنون بر روی یک درایو در My Computer راست کلیک کنید گزینه‏ای به نام Defragment را در اختیار خواهید داشت.

لازم به ذکر است برای افزودن این دو گزینه به منوی راست کلیک درایوها در هنگامی که کلید Shift را نیز نگه داشته‏اید، بایستی یک Key جدید به نام Extended را در زیر شاخه‏های diskcleanup و defragment بسازید.